دکتر امید رضائی فر در شانزدهمین مجمع بین المللی اقتصادی روسیه – جهان اسلام (کازان فروم ۲۰۲۵)؛
تربیت نسل جدید رهبران علمی با تمرکز بر نظام سرمایه انسانی و پرهیز از دوگانگی و تقابل سازی مطلق
۱۴۰۴/۰۲/۲۵
دکتر امید رضائی فر، سرپرست مرکز مطالعات و همکاریهای علمی بین المللی که به دعوت رسمی برگزارکنندگان به عنوان یکی از سخنرانان کلیدی شانزدهمین مجمع بین المللی اقتصادی روسیه – جهان اسلام (کازان فروم ۲۰۲۵) به روسیه سفر کرده است، در نشست تخصصی با موضوع «پرورش نسل جدید رهبران علمی آینده در روسیه و کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی» طی سخنانی اظهار داشت: در طول تاریخ، همه تمدن ها ازجمله تمدن اسلامی احترام عمیقی برای جستجوی دانش قائل بوده اند. در آموزه های اسلامی، قرآن کریم پیروان خود را به مشاهده، تأمل و جستجوی فهم از جهان طبیعت تشویق می کند. این امر فرهنگی را ایجاد کرده که در آن پژوهش علمی نه تنها مجاز، بلکه تشویق شده و به عنوان راهی برای درک وحدت و انسجام آفرینش و در نهایت، حکمت خالق تلقی می شود. محور اسلام مبتنی بر حاکمیت عقل در امور و پذیرش مبتنی بر منطق و عقل است.
سرپرست مرکز مطالعات و همکاریهای علمی بین المللی افزود: جهان شاهد است که مردان و زنان جوان بااستعداد و تلاشگر ایران به پیروی از آموزه های اسلامی در مسیر توسعه علم و فناوری بومی شگفتی های بزرگی آفریده اند.
وی اظهار داشت: امروزه، هر دو جامعه اسلامی و غیر اسلامی، علم و نوآوری را به عنوان نیرویی برای خیر می دانند. اجماع گسترده ای وجود دارد که پیشرفت ها و نوآوری های علمی برای توسعه اجتماعی، اقتصادی و بهبود زندگی بشر ضروری است. در بسیاری از کشورهای اسلامی، جوانان به علم علاقه مند هستند و مشتاق اند میان آموزه های دینی و کشفیات علمی هماهنگی بیابند.
دکتر امید رضائی فر با بر شمردن راههای تقویت اکوسیستم علمی و نوآوری افزود: نیاز مداوم به نظریه پردازی در تبیین تفکر نوآوری که حصول آن در مرحله اول نیازمند تفکر و در مرحله بعد زبان فرهنگی ارایه و در نهایت زمان مناسب برای تاثیرگذاری و فهم آن در سطح جامعه است می بایست مد نظر قرار گیرد.
سخنران کلیدی نشست تخصصی شانزدهمین مجمع بین المللی اقتصادی روسیه – جهان اسلام در ادامه گفت: به واقع نوآوری قدیمی ترین بخش همراه بشر بوده است و آنچه ما را به آینده امیدوار می کند، دقت در چگونگی برخورد با آن و امکان ایجاد بستر مناسب برای رشد آن به عنوان رکن لازمه تقویت زیست بوم نوآوری است. این زیست بوم در تمام جامعه بشری در طول و عرض تاریخ مشهود بوده و مترادف امید و امیدآفرینی هست و خواهد بود. هنر ما در این مقال، عدم ممانعت برای بروز آن است و اولین گام، تبیین آزادی در تفکر برای امکان رشد و تعالی در آن است.
دکتر رضائی فر ضمن ابراز امیدواری از برگزاری این نشست، به عنوان زمینه ساز همکاری های علمی و آموزشی مؤثر میان کشورها گفت: ما اعتقاد داریم دانشمندان نباید محدود به مرز خاصی باشند، بلکه متعلق به تمام بشریت هستند، لازم است، مرزها برای علما و دانشمندان برداشته شود و این گونه است که تنش ها و چالش ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. برای پرداختن مؤثر به این آرمان‌ها، ضروری است که چالش های ذاتی در پرورش و حفظ اکوسیستم های نوآوری را شناسایی و با آن‌ها مقابله کنیم. در حالی که نوآوری همواره چراغ راه امید و پیشرفت در طول تاریخ بشر بوده است، ایجاد محیطی که به طور واقعی رشد آن را تسهیل کند، نیازمند تلاش آگاهانه برای برداشتن موانعی همچون کمبود زیرساخت‌های علمی و فناوری، فرار مغزها و مهاجرت نخبگان،تأثیر محدودیت‌های سیاسی و تحریم ها و نقش زنان و جوانان در توسعه علمی بر شمرد.
سرپرست مرکز مطالعات و همکاریهای علمی بین المللی در خصوص آموزش نسل آینده رهبران علمی در روسیه و کشورهای اسلامی افزود: تکیه بر ارزش های مشترک از جمله ترویج فرهنگ پرسشگری و تفکر انتقادی، تشویق همکاری بین المللی و تبادل اندیشه ها با الهام از روحیه جهانی مراکز علمی تاریخی، پرورش تواضع و گشودگی فکری در پژوهش علمی و پاسخ به چالش های معاصر از طریق ایجاد محیط‌های آموزشی که علم و ایمان بتوانند در کنار هم گفتگو و تعامل داشته باشند و یکدیگر را غنا بخشند، نه اینکه در تقابل با هم قرار گیرند از مهمترین مواردی می باشد که می بایست مد نظر قرار گیرد.
وی برای اصالت بخشی علمی در سیستم های آموزشی به اصول و راهبرد های کلیدی اشاره و گفت: نیازمند تعریف پارادایم جدیدی برای مصادیق و گزاره‌های علمی هستیم به شکلی که اصول علمی مورد پذیرش جامعه دربرگیرنده مبانی اعتقادی نیز باشند و از سوی دیگر امکان تبیین آموزه های اعتقادی با این اصول وجود داشته باشد.
دکتر رضائی فر در پایان تصریح کرد: همه جوامع احترام عمیقی برای دانش و تعهد به پیشرفت علمی دارند. با در آغوش گرفتن میراث مشترک و آموختن از تفاوت هایمان، می توانیم نسل جدیدی از رهبران علمی تربیت کنیم؛ رهبرانی که نه تنها دانشمندانی برجسته، بلکه نگهبانان اندیشه و اخلاق مشترک همه ما باشند.
